တားမြစ်ချက်

ရာစုနှစ်တစ်ခုနီးပါး တက်ကြွလှုပ်ရှားပြီးနောက် ဇန်နဝါရီ ၁၆ ရက်၊ တားမြစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုသည် အမေရိကန်လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ “အရက်၏အာဏာရှင်” ကို ဖယ်ရှားပစ်ရန် ၎င်း၏ပန်းတိုင်ကို နောက်ဆုံးတွင် အောင်မြင်ခဲ့သည်။ ဒီဇင်ဘာ ၁၈၊ ၁၉၁၇ တွင် ကွန်ဂရက်လွှတ်တော်မှ အတည်ပြုခဲ့သော ၁၈ ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်၊ “ယစ်ဆေးဝါးများ ထုတ်လုပ်ခြင်း၊ ရောင်းချခြင်း သို့မဟုတ် သယ်ယူပို့ဆောင်ခြင်းကို တားမြစ်ခြင်း” ကို အတည်ပြုခဲ့ပြီး ၁၉၂၀ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၁၇ ရက်နေ့ သန်းခေါင်ယံအချိန်တွင် အသက်ဝင်မည်ဖြစ်သည်။

13 နှစ်တာကာလအတွင်းအမေရိကန်သည်တရားဝင် "ခြောက်သွေ့သည်" ဖြစ်သော်လည်း၎င်း၏အစကတည်းကဥပဒေသည်အငြင်းပွားဖွယ်ရှိပြီးပြဋ္ဌာန်းရန်ခက်ခဲပြီးတိုင်းပြည်၏အရက်နှင့်ပတ်သက်သည့်ပြဿနာများအပေါ်၎င်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုသည်အခြေအတင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ 1933 ခုနှစ်တွင် တားမြစ်ချက်သည် အမေရိကန်သမိုင်းတွင် 21st Amendment ကို အတည်ပြုခြင်းနှင့်အတူ အဆုံးသတ်ခဲ့ပြီး ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေပြင်ဆင်ချက်ကို အတည်ပြုခြင်းမှ နောက်တစ်ခုအား ရုပ်သိမ်းခြင်းအား အချက်ပြသည့်အနေဖြင့် အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။

အမေရိကန်လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် အရက်အကြောင်း ငြင်းခုံဆွေးနွေးမှုသည် ၁၉ ရာစု၏ ပထမနှစ်ဝက်တွင် အမြစ်စွဲခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အရက်သည် နေ့စဉ်ဘဝ၏ အဓိကကျသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။ မေဖလားဝါးသည် ဘီယာစည်များကို ကိုင်ဆောင်ထားပြီး၊ John Adams သည် နေ့စဉ် အာဗြဟံလင်ကွန်းသည် ဝီစကီကို ပုလင်းဖြင့် ရောင်းချသည့်တိုင် ဆီဒါပုလင်းဖြင့် နေ့တိုင်း စတင်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ရေထက် ပိုကောင်းပြီး ဘေးကင်းသည်ဟု ယူဆကြပြီး အသက်အရွယ်နှင့် မသက်ဆိုင်ဘဲ အမေရိကန်လူမျိုး အများအပြား စားသုံးခဲ့ကြသည်။ 19 တွင် ပျမ်းမျှအားဖြင့် အမေရိကန် 1830 ယောက်သည် တစ်နှစ်လျှင် ဝီစကီ 15 ပုလင်းနှင့် ညီမျှသော 88 ယောက်သောက်သည်။

ဝီစကီလူငယ် ဖရက်ဒရစ် ဒေါက်ဂလပ်စ်က သူ့အား “မိမိကိုယ်ကို စိတ်ချပြီး အမှီအခိုကင်းစေသည်” ဟု ဝီစကီပြောခဲ့သော်ငြား အရက်သေစာသောက်စားခြင်းသည် လူ့အဖွဲ့အစည်းအပေါ် လေးနက်သောအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။ အလုပ်ရုံများနှင့် အကျဉ်းထောင်များတွင် အရက်သောက်သူ အရေအတွက် တိုးလာကာ အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးငယ်များကို နွမ်းနယ်နေသော ခင်ပွန်းနှင့် ဖခင်များက စွန့်ပစ်ထားကာ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ ရာစုနှစ် အလယ်ပိုင်းတွင် ကျွန်စနစ် ဖျက်သိမ်းရေး၊ ဘာသာရေး ပြန်လည် နိုးထမှု များတွင် ပါဝင်ခြင်း နှင့် အခြားသော ပြုပြင် ပြောင်းလဲရေး ဆိုင်ရာ လိုက်စားမှု များတွင် ပါဝင် ကြရန် တောင်းဆိုသော အမေရိကန် လူမျိုးများ သည် တည်ငြိမ် အေးချမ်း ရေး တောင်းဆို လာကြသည်။

အခြားသော ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး လှုပ်ရှားမှုများကဲ့သို့ပင်၊ Temperance Movement သည် ကြဉ်ရှောင်ရန် တောင်းဆိုမှုများတွင် ဘာသာရေးဘာသာစကားကို အသုံးပြုပြီး စာတန်နှင့် အရက်ကို ညီမျှစေကာ ကျွန်ပြုခြင်းထက် ဆိုးသွမ်းမှုမနည်းပေ။ ဖျက်သိမ်းရေးဝါဒကဲ့သို့ အရက်ကိုဆန့်ကျင်သည့် အကြောင်းရင်းမှာ အမျိုးသမီးများ၏ အခန်းကဏ္ဍကို ပေါ်ထွက်စေသည့် လှုပ်ရှားမှုကိုလည်း ပံ့ပိုးပေးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အမျိုးသမီးများ ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများ ဖွဲ့စည်းကာ ဆလွန်းကားများရှေ့နှင့် အတွင်း၌ ဓမ္မသီချင်းများ သီဆိုကြပြီး ၁၈၇၄ ခုနှစ်တွင်၊ Women's Christian Temperance Union (WCTU) ကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး 1874 ရာစု၏ အကြီးမားဆုံးနှင့် သြဇာအရှိဆုံး အမျိုးသမီးအဖွဲ့အစည်းတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

အချို့သော အမျိုးသမီးများသည် ပို၍ တင်းမာသော ချဉ်းကပ်မှုကို ယူကြသည်။ Kansan Carrie Nation သည် အရက်နှင့်ဆက်နွယ်သော မကောင်းမှုများ၏ အထင်ရှားဆုံး သင်္ကေတအဖြစ် ခံနိုင်ရည်ရှိသူများကို ရှုမြင်သည့် ဆလွန်းကားများကို ကိုယ်ထိလက်ရောက် တိုက်ခိုက်ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။ ဆလွန်းကားအတွက် မုန်းတီးမှုများ၊ အရက်သောက်ခြင်းကို စိတ်မငြိမ်စေဘဲ တားမြစ်ရမည်ဟူသော ယုံကြည်ချက်နှင့် ပေါင်းစပ်ကာ Anti-Saloon League (ASL) ကို 1893 ခုနှစ်တွင် ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ Wayne Wheeler ၏ ဦးဆောင်မှုအောက်တွင်၊ ASL သည် နောက်ဆုံးတွင် တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ အမေရိကန်သမိုင်းတွင် အထိရောက်ဆုံးသော နိုင်ငံရေးဖိအားပေးသည့်အုပ်စုများသည် နိုင်ငံအလိုက် အရက်သောက်ခြင်းကို ခရိုင်အလိုက် ခရိုင်အလိုက် ဖယ်ရှားပစ်ရန် ၎င်း၏တစ်ခုတည်းသော ရည်မှန်းချက်၊

တားမြစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုများ ကြီးထွားလာခဲ့သော်လည်း ၂၀ ရာစုနှောင်းပိုင်းတွင် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းတွင် ဆလွန်းကားအရေအတွက် ၃၀၀,၀၀၀ ခန့် တိုးလာခဲ့သည်။ ဖောက်သည်များအတွက်၊ ဆလွန်းကားများသည် ဘားတစ်ခုထက်ပိုသည်၊ ၎င်းတို့သည် အိမ်နီးနားချင်းများနှင့် စကားပြောဆိုနိုင်၊ သတင်းစာဖတ်နိုင်ကာ၊ အသစ်ရောက်ရှိလာသော ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများအတွက် အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားနှင့်/သို့မဟုတ် အမေရိကန်ဓလေ့ထုံးစံများကို လေ့လာနိုင်သည့် အမျိုးသားများစုဝေးရာနေရာလည်းဖြစ်သည်။

၂၀ ရာစု အရုဏ်တက်ချိန်တွင် ဖက်ဒရယ်အစိုးရ၏ နှစ်စဉ်ဝင်ငွေ၏ ၇၀ ရာခိုင်နှုန်းကို အခွန်ကောက်ခံသည့် ကိန်းဂဏန်းတစ်ခုအရ တစ်နှစ်လျှင် ဘီယာစည် သန်း ၄၀ နီးပါး ထုတ်လုပ်သည့် ဘီယာချက်စက်ရုံများ ထွန်းကားခဲ့သည်။ ဤဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာ မှီခိုအားထားမှုသည် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေပြင်ဆင်မှုမှတစ်ဆင့် နိုင်ငံတော်တားမြစ်ချက်ကို မည်သည့်အခါမျှ ဖြစ်လာမည်မဟုတ်ကြောင်း "ဘီယာ၏ဧကရာဇ်" Adolphus Busch ကဲ့သို့သော ဘီယာချက်လုပ်သူများက ယုံကြည်စေသည်။ ဒါပေမယ့် ပြည်တွင်းရော ပြည်ပမှာပါ အဖြစ်အပျက်တွေက မကြာခင်မှာ မဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး။

1913 ခုနှစ်တွင် 16 ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်ကို အတည်ပြုခဲ့ပြီး ဖက်ဒရယ်အစိုးရအား ဝင်ငွေခွန်ကောက်ခံရန် အခွင့်အာဏာ၊ တိုးတက်သော ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သော ကာလကြာရှည်စွာပါဝင်ခဲ့သည့် ဥပဒေများသာမက ဆန့်ကျင်ရေးဆလွန်းအဖွဲ့ချုပ်မှလည်း ရာထူးတိုးပေးခဲ့သည်။ နောက်တစ်နှစ်တွင် ဥရောပတွင် ပထမကမ္ဘာစစ်ဖြစ်ပွားချိန်တွင် စက်မှုလုပ်ငန်းရှင် Andrew Carnegie နှင့် ပညာသင်ကြားသူ Booker T. Washington အပါအဝင် သန်းပေါင်းများစွာသော အမေရိကန်တို့သည် တားမြစ်ချက်ကို ထောက်ခံခဲ့ကြသည်။ ပြည်နယ်နှင့် ဒေသန္တရအစိုးရများသည် ခြောက်သွေ့သောဥပဒေများကို ဆက်လက်အတည်ပြုခဲ့ပြီး သမ္မတ Woodrow Wilson ၏ ရေတပ်အတွင်းရေးမှူးနှင့် ပထမဆုံးနိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး နှစ်ဦးစလုံးသည် အရက်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြသည်။

1917 ခုနှစ်တွင် WWI သို့အမေရိကန်ဝင်ရောက်ပြီးနောက်စစ်ပွဲအတွက်ဂျာမန်ဆန့်ကျင်ရေးဝါဒဖြန့်မှုများတိုးပွားလာခြင်းသည်ဂျာမန်အမေရိကန်များကိုလူကြိုက်များသောဒေါသူပုန်ထစေသည်။ ဘီယာချက်စက်ရုံအများစုကို ဂျာမန်အမေရိကန်များ ပိုင်ဆိုင်သောကြောင့် ယင်းသည် Anti-Saloon League နှင့် တားမြစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုအတွက် အကျိုးရှိခဲ့သည်။ ထိုနှစ်တွင်ပင် ကွန်ဂရက်လွှတ်တော်က ၁၈ ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်အား အတည်ပြုခဲ့ပြီး ၁၃ လမပြည့်မီ အတည်ပြုခဲ့သည်။ US တွင် ပဉ္စမမြောက်အကြီးဆုံးစက်မှုလုပ်ငန်းသည် ယခုအခါတရားမ၀င်ဖြစ်ပြီး တားမြစ်သူများကို ပီတိဖြစ်စေသော်လည်း ဥပဒေသစ်ကို မှန်ကန်စွာကျင့်သုံးနိုင်မည့့်မေးခွန်းမှာကျန်ရှိနေသည်။

1920 ခုနှစ်တွင် တားမြစ်ပိတ်ပင်မှု စတင်ခြင်းနှင့်အတူ ထောက်ခံသူများသည် ၎င်း၏အောင်မြင်မှုကို ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်။ ဖက်ဒရယ်အစိုးရ၏ ပါဝါသည် တိုင်းပြည်အား အရက်သေစာသောက်စားမှုဒဏ်ကို သက်သာစေပြီး ပိုမိုကောင်းမွန်သော လူ့အဖွဲ့အစည်းကို ဖန်တီးပေးမည်ဖြစ်သည်။ အများသူငှာ အရက်မူးခြင်းနှင့် အရက်သောက်သုံးမှု ကျဆင်းလာခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်မှုမှာ လက်တွေ့တွင် ထင်ဟပ်ပြသခဲ့ပြီး အမေရိကန်လူမျိုးများသည် ဥပဒေသစ်ကို တလိုတလား လိုက်နာခဲ့ကြသည်။

ဥပဒေကို အသုံးချပြီး ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းတွေ ရှိခဲ့တယ်။ အရက်သောက်ခြင်းသည် တရားမ၀င်သလို အိမ်တွင် ဝိုင်လုပ်ခြင်းသည်လည်း တရားမဝင်ပါ။ အတည်ပြုခြင်းနှင့်တရားဝင်အာဏာတည်ခြင်းကြားတွင် တစ်နှစ် ကျေးဇူးတော်ကာလကိုပေး၍ လူများသည် အရက်ကို သိုလှောင်ရန် အချိန်အလုံအလောက်ရှိခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ဒီလိုလုပ်ဖို့ ပိုက်ဆံရှိတဲ့ အမေရိကန်တွေ အတွက်တော့ ဒါက မှန်ပါတယ်။ အသီးအနှံများကို စိုက်ပျိုးသော လယ်သမားများသည် အပြင်းစား cider ထုတ်လုပ်နိုင်စွမ်းကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားကာ ဝီစကီနှင့် ဝိုင်တို့ကို ဆေးဖက်ဆိုင်ရာနှင့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ရည်ရွယ်ချက်များအတွက် အသီးသီး ရရှိကြသည်။

သို့သော် တားမြစ်ပိတ်ပင်မှု၏အောင်မြင်မှုအတွက် အကြီးမားဆုံးစိန်ခေါ်မှုမှာ ဖက်ဒရယ်ကျင့်သုံးမှုဖြစ်သည်။ အစကတည်းက အစိုးရသည် ဥပဒေအား ထိန်းကျောင်းရန် လိုအပ်သော ကိုယ်စားလှယ်များ နည်းပါးခဲ့ပြီး 1920 ခုနှစ်များ၏ ဘဏ္ဍာရေးအရ ရှေးရိုးဆန်သော ရီပတ်ဘလစ်ကန် အုပ်ချုပ်ရေးများသည် လိုအပ်သော ရန်ပုံငွေများကို သင့်လျော်အောင် ဆောင်ရွက်ရန် ဆန္ဒမရှိပေ။ တရားမဝင် ဟောပြောချက်များကို ပိတ်ရန်နှင့် တရားမဝင် ဝယ်ယူမှု သို့မဟုတ် ထုတ်လုပ်သော အရက်များကို သိမ်းဆည်းရန် တာဝန်ပေးရသည့် အခကြေးငွေ နည်းပါးသော ကော်မရှင်နာ အများအပြားသည် တားမြစ်ချက်အတွက် ရည်စူးထားခြင်း မဟုတ်သော်လည်း “လက်သင့်ခံ” နေကြကြောင်းလည်း ထင်ရှားလာသည်။

ဥပဒေစိုးမိုးရေးကို အထောက်အကူပြုရန် ၎င်းတို့၏ တာဝန်မဟုတ်ဟု ပြည်နယ်များက ယုံကြည်သောကြောင့် ဥပဒေကို ချိုးဖောက်လိုသူများကို အခွင့်အလမ်းများစွာ ပေးခဲ့သည်။ Seattle မှ Roy Olmstead နှင့် Cincinnati မှ George Remus တို့ကဲ့သို့သော အမျိုးသားများသည် သန်းကြွယ်သူဌေးများဖြစ်ကြပြီး Kansas City မှ Tom Pendergast ကဲ့သို့သော အခြားသူများသည် မြို့ကို “ပွင့်လင်း” အောင်ထိန်းထားနိုင်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ နိုင်ငံရေးသြဇာကို တိုးပွားစေသည်။ ချီကာဂိုနှင့် နယူးယောက်ကဲ့သို့ မြို့ကြီးများတွင် အကြမ်းဖက်မှုများ တိုးပွားလာစေပြီး Al Capone နှင့် Lucky Luciano ကဲ့သို့သော ရာဇ၀တ်ကောင်များကို နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းတွင် နာမည်ဆိုးဖြစ်စေခဲ့သည်။

1920 ခုနှစ်များတစ်လျှောက် အရက်သေစာနှင့်ဆိုင်သော ရာဇ၀တ်မှုများနှင့် အကြမ်းဖက်မှုများ တိုးမြင့်လာသည်နှင့်အမျှ အချို့သောအမေရိကန်နိုင်ငံသားများသည် တားမြစ်ချက်ကို အဆုံးသတ်ရန် တောင်းဆိုလာခဲ့ကြပြီး 18 ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်အား "ကြောက်မက်ဖွယ်အမှား" နှင့် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းတွင် "ဥပဒေကို မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းတို့ကို ဖန်တီးခဲ့သည့် ဘေးအန္တရာယ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ” အရက်နှင့် အရက်သောက်သုံးမှု ဖျက်ဆီးခြင်းများကို လျှော့ချရန် တားမြစ်ရန် တောင်းဆိုမှု၏ နောက်ကွယ်ရှိ အတွေးအခေါ်များသည် ယခုအခါ ဥပဒေ၏ မရည်ရွယ်ဘဲ အကျိုးဆက်များကြောင့် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ဖြတ်တောက်ခံခဲ့ရသည်။ အမေရိကန်နိုင်ငံသား သန်းပေါင်းများစွာသည် အရက်မသောက်တော့ဘဲ ဆက်လက်သောက်နေကြသော သူများသည် သံသယဖြစ်ဖွယ်ရှိသော၊ သေစေလောက်သည့် ပါဝင်သော အဖျော်ယမကာများကိုပင် ဆက်လက်သောက်နေကြပါသည်။

ဖက်ဒရယ်အေးဂျင့်များနှင့် ဒေသဆိုင်ရာရဲများသည် အလားတူ အိမ်လုပ်ရုပ်ပုံများကို လုံးဝမငြိမ်းသတ်နိုင်ဘဲ၊ ရေငတ်နေသော အမေရိကန်များနှင့် ငွေကြေးလှုံ့ဆော်သော အရက်ပုန်းသမားများကို ၎င်းတို့၏ ထုတ်ကုန်များကို ပုံမှန်ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ရန် moonshine (အိမ်လုပ်အရက်များ) ခွင့်ပြုပေးထားသည်။ တားမြစ်သူများသည် ဆလွန်းကား၏သေဆုံးမှုကို တားဆီးနိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် မကြာခဏဆိုသလို ၎င်း၏အစားထိုးမှုကြီးထွားမှုကို တားဆီးနိုင်စွမ်းမရှိကြဘဲ အရက်သောက်ရင်း အမျိုးသားများနှင့် အမျိုးသမီးများ အတူတကွ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံလေ့ရှိကာ၊ ကိစ္စများစွာတွင် ခေတ်၏အကျော်ကြားဆုံး ဂီတခံစားမှုဖြစ်သည့် ဂျက်ဇ်ဂီတ၊ ဤသို့ဖြစ်လင့်ကစား တားမြစ်ခြင်းသည် အလုပ်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု လူအများက ဆက်လက်ယုံကြည်ကြသည်။ အရက်သောက်ခြင်းနှင့် အရက်စွဲခြင်းတို့သည် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းတွင် ကျဆင်းလာခဲ့သည်။ ဥပဒေကို ထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်သမျှမှာ ဖယ်ဒရယ် အာဏာကို တိုးမြှင့်ခြင်း မဟုတ်ဘဲ ဥပဒေကိုယ်တိုင်က ပျော့ပြောင်းခြင်း သို့မဟုတ် အပြည့်အဝ ပယ်ဖျက်ခြင်း မဟုတ်ပါ။ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ ပြင်ဆင်ရေး တခါမှ ရုပ်သိမ်းခြင်း မရှိသည့်အတွက်လည်း ပြေလည်မှု ရခဲ့သည်။

သို့သော် 1920 ခုနှစ်နှောင်းပိုင်းတွင်၊ တားမြစ်ချက်ရုပ်သိမ်းရေးတိုက်ပွဲစတင်ခဲ့သည်။ 18 ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက် အတည်ပြုရေး လုပ်ငန်းစဉ်တွင်ပင် တားမြစ်ထားသည့် ပြင်ဆင်ချက်ကို ဆန့်ကျင်သည့်အသင်းသည် ဥပဒေကို ဆန့်ကျင်မှုများ တိုးပွားလာစေရန် လှုံ့ဆော်ကူညီခဲ့သည်။ ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးဖြစ်သော Pauline Sabin သည် အမျိုးသမီးအဖွဲ့အသစ်ဖြစ်သည့် အမျိုးသားပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးဆိုင်ရာ အမျိုးသမီးများအဖွဲ့ကို 1929 ခုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်။ 18 ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်ကို အစပိုင်းတွင် ထောက်ခံခဲ့သော ထင်ရှားသော ရီပတ်ဘလီကန်တစ်ဦးဖြစ်သည့် Sabin သည် ဥပဒေကို ကြောင်သူတော်အဖြစ် ရှုမြင်လာပြီး နိုင်ငံ၏ အရှိန်အဟုန်၏နောက်ကွယ်တွင် အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ ရာဇ၀တ်မှုနှင့် အကြမ်းဖက်မှုများတွင်။ WCTU သည် အမေရိကန် အမျိုးသမီးများအားလုံး၏ စိတ်ဓာတ်များကို ကိုယ်စားပြုပြီး လူမှုရေးနှင့် စီးပွားရေး နယ်ပယ်တစ်ခွင်ရှိ အမျိုးသမီးများထံ ဆက်သွယ်ကာ တားမြစ်လှုံ့ဆော်သူများကို ရုပ်သိမ်းခြင်းနှင့် လှုံ့ဆော်သူများကို ပံ့ပိုးပေးသူများကို လေးစားမှုအား ချေးငှားခြင်းဟူသော သူမ၏ အဖွဲ့အစည်းကို စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။

Sabin သည် သူမ၏အဖွဲ့အစည်းကို တည်ထောင်သည့်နှစ်တွင်ပင်၊ အမေရိကန်စတော့ဈေးကွက် ပျက်သွားကာ နိုင်ငံနှင့် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ စိတ်ဓာတ်ကျမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ 1920 ခုနှစ်များက 1930 ခုနှစ်များဆီသို့ လမ်းကြောင်းပြောင်းလာပြီး စီးပွားပျက်ကပ်ကြီး ပိုဆိုးလာသည်နှင့်အမျှ လူသန်းပေါင်းများစွာသည် အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်ပြီး သန်းပေါင်းများစွာသော အလုပ်အကိုင်များဆုံးရှုံးကာ မုန့်တန်းများတွင် ရပ်တည်နေချိန်တွင် အမေရိကန်အများအပြားက တားမြစ်ပိတ်ပင်မှုအပေါ် အာရုံစိုက်ရန်လိုအပ်ကြောင်း မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ကြသည်။ နိုင်ငံရေးအရ၊ ဒီမိုကရက်များသည် ကြားဖြတ်ရွေးကောက်ပွဲတွင် ကွန်ဂရက်လွှတ်တော်ကို ပြန်လည်သိမ်းယူသည့်အခါ 1930 ခုနှစ်တွင် ဒီရေအတက်အကျသည် စတင်ခဲ့ပြီး ဖျက်သိမ်းလိုက်ခြင်းသည် အလုပ်အကိုင်များဖန်တီးပေးပြီး ဖက်ဒရယ်အစိုးရအတွက် ဝင်ငွေတိုးစေမည်ဟု ငြင်းခုံခဲ့သည်။ 1932 ခုနှစ်တွင် သမ္မတအဖြစ် ဒီမိုကရက်တစ်သမ္မတလောင်း Franklin D. Roosevelt သည် ရုပ်သိမ်းခြင်းအတွက် ထောက်ခံကြောင်း လူသိရှင်ကြား ကြေညာခဲ့သည်။ ကျမ်းသစ္စာကျိန်ဆိုပြီး တစ်လအကြာတွင် ကွန်ဂရက်လွှတ်တော်က 21 ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်ကို အတည်ပြုပြီး 18 ရက်မြောက်နေ့ကို ရုပ်သိမ်းလိုက်သည်။ ၎င်းကို စတင်မိတ်ဆက်ပြီး တစ်နှစ်မပြည့်မီ 5 ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ 1933 ရက်နေ့တွင် အတည်ပြုခဲ့သည်။

တားမြစ်ချက်၏ အမွေအနှစ်သည် ဆက်လက်ရှင်သန်နေပါသည်။ ခြောက်သွေ့သော ဥပဒေများသည် အချို့ပြည်နယ်များနှင့် ဒေသများတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ မစ္စစ္စပီ၊ ကန်စပ်နှင့် တန်နက်ဆီပြည်နယ်များသည် အရက်ရောင်းချမှုကို တရားဝင်ဖြစ်စေရန်အတွက် ခရိုင်များက ခွင့်ပြုပေးရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ပုံမှန်အားဖြင့် ခြောက်သွေ့သည်ဟု သတ်မှတ်ထားသည်။ ယောက်ျားအားလုံး ဆလွန်းကား၏ နေ့ရက်များသည် ပြန်လာရန် တားမြစ်ချက်ဖြင့် ကုန်ဆုံးသွားသည်။ ယနေ့ခေတ်တွင်၊ နိုင်ငံ၏အရက်ဆိုင်များနှင့် စားသောက်ဆိုင်များသည် 1920 နှင့် 1930 ခုနှစ်များအတွင်းတရားမဝင်ဟောပြောမှုများတွင်ပြုလုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း အမျိုးသား၊ တားမြစ်စဉ်အတွင်း အချို့က ထောက်ခံထားသော လက်ရှိ ထိန်းညှိပေးသည့် ဥပဒေများသည် ယနေ့ အမေရိကတွင် အရက်သောက်သုံးမှုကို တားမြစ်သည့်ကာလထက် ပိုမိုနည်းပါးစွာ သုံးစွဲနိုင်စေပါသည်။